Wspieramy menedżerów NGO, by ich organizacje zmieniały świat na lepsze

Czy istnieje środowisko menedżerów i menedżerek organizacji pozarządowych?

Prawdopodobnie tak, chociaż do pełnego określenia, czym ono jest, jakie ma potrzeby i cele, trzeba jeszcze więcej czasu, dyskusji, zastanowienia. Ale to się zaczęło podczas Spotkania FAOO – Forum Menedżerów Organizacji Pozarządowych, które zorganizowaliśmy 9 września.

6 Spotkanie FAOO nie zaczęło się jednak od dyskusji „środowiskowych”, a od wykładu dra Grzegorza Dzwonnika z IPMA Polska (international Project Management Association Polska) na temat mistrzostwa w zarządzaniu projektami. Z czego składa się projekt, a z czego nie składa, gdzie najłatwiej trafić na rafy – kilkadziesiąt osób zgromadzonych na sali, w dużej części na co dzień pracujących metodą projektu, mogło sobie zrobić „rachunek sumienia” i zastanowić się nad usprawnieniami w swojej pracy.

Główna część „Forum” składała się z 6 wystąpień menedżerek i menedżerów, którzy dzielili się z osobami uczestniczącymi swoimi doświadczeniami, wyzwaniami, trudnościami i rozwiązaniami. To nie były teoretyczne rozważania, a najprawdziwsza praktyka: osobiście przeżyta, przemyślana i opowiedziana.

W pierwszym bloku, „Zarzadzanie zmianą w organizacji”, wystąpiła Justyna Janiszewska, która podzieliła się swoją „zmianą” – po kilku latach kierowania Fundacją Edukacja dla Demokracji, wiosną rozpoczęła pracę jako dyrektorka Polsko-Amerykańskiej Fundacji Fulbrighta. Co ta zmiana oznaczała dla niej, jak przygotowała FED na swoje odejście – to główne wątki, które poruszyła.

O zmianie mówił też Maciej Sopyło ze Stowarzyszenia Młodych Dziennikarzy „Polis”. Nawiązując do rozszerzającej się działalności organizacji, opowiedział o wprowadzaniu zmiany, o dylematach związanych z jego – menedżera – działaniami, reakcjami zespołu na zmiany i sposobach radzenia sobie z oporem wobec zmiany.

Drugi blok dotyczył angażowania osób wokół organizacji. Pierwsza zabrała głos Anna Obem z Fundacji Panoptykon, która w czterech punktach przedstawiła najważniejsze wyzwania związane z zarządzaniem organizacją ekspercką. Jak pracować z ekspertami, żeby w pełni korzystać z ich kompetencji, ale zarazem pozwolić im włączać się w codzienne życie organizacji?

Inną perspektywę angażowania przybliżył Grzegorz Tereszkiewicz ze Stowarzyszenia Kongres Kobiet – skupił się na pracy z wolontariuszkami-feministkami, które włączają się w działania organizacji na Podkarpaciu. Jak pracować z grupą 200 osób? Jak znaleźć wspólne cele? Jak radzić sobie z kryzysami?

Ostatni blok otworzył Łukasz Węda ze Stowarzyszenia Rozwoju Miejscowości Studzianka, a zarazem dyrektor Centrum Kultury i Sportu w Piszczacu. O pracy na pograniczu sektorów opowiadał, wplatając wątki osobiste i pokazując bieganie jako sposób na odreagowanie, ale i moment na pozbieranie myśli, planowanie. Zwracał też uwagę na synergię, jaką można osiągnąć w przypadku współpracy samorządu z sektorem pozarządowym.

W tym samym bloku – o funkcjonowaniu na pograniczu sektorów – wystąpił Krzysztof Łyżwiński ze Stowarzyszenia Budujemy Przystań z Radomia. Organizacja ta właśnie kilka dni temu otworzyła już drugą szkołę, a jej prezes wskazywał na korzyści, ale i ryzyka płynące z silnego uzależnienia organizacji od współpracy z samorządem i finansowania istotnej części jej działalności ze środków publicznych.

Prezentacje gości kończyły się żywymi dyskusjami z uczestnikami i uczestniczkami, którzy odnosili się do wystąpień, mieli okazję podzielić się swoim zdaniem, odnieść się do swoich doświadczeń i organizacji.

Warto również dodać, że wszyscy zaproszeni goście, którzy mówili o swojej praktyce menedżerskiej, to absolwentki i absolwenci PROMENGO, programu rozwojowego dla kadry menedżerskiej trzeciego sektora.

Ostatnie część 6 Spotkania FAOO poświęcona była środowisku menedżerów. Uczestnicy i uczestniczki w trzech grupach odpowiadali na 3 pytania: „Czy istnieje i jeśli tak, to czym charakteryzuje się środowiska menedżerów III sektora?”, „Z jakimi problemami i trudnościami (oprócz finansowych) borykają się osoby zarządzające organizacjami?” oraz „Jakie formy współpracy/wspólnych działań byłyby wartościowe dla rozwoju środowiska menedżerów III sektora?”

Rezultatem pracy było stwierdzenie, że środowisko istnieje, ale jego tożsamość nie jest jeszcze dookreślona, powstała lista problemów i pomysłów, jak menedżerowie i menedżerki III sektora mogliby nawzajem od siebie się uczyć i korzystać z doświadczeń. Czy wnioski te zostaną przekształcone w działania? Zobaczymy… Ale wszystkich chętnych do zaangażowania się – zapraszamy!

Powrót do listy